Uit die siklus “Armenia”, April 1931

Nee ek het nie krag om te koes vir die bloed van taxi’s
soos wat ek Kaapstad deesdae noem nie.
Ek is die laaitie in die middelste sitplek
in ’n era van grypsug en wraak. Wat maak ek hier nog lewendig?

Ons sal eers die blou taxi vat en dan die rooie,
jy en ek, en kyk wie is eerste in sy moer. Wat die Kaap betref,
een oomblik is sy ’n verskroeide meeu,
en die volgende opgepof soos fyngebak –

Waar kry sy die cheek om mens te dreig uit haar gate?
Jy maak soos jy lus het, ek vat nie kanse nie.
My onderbaadjie is nie koeëlvas genoeg vir ’n rit
rondom die skerpskutters op Tafelberg nie.

©Marlene van Niekerk, 2011.
Vry na Osip Mandelstam, uit Modernist Archaist. Selected poems by Osip Mandelstam, ed. Kevin Platt, Whale and Star, University of Nebraska press, 2007/2008.

Uit die siklus “Armenia”, 1933

Mens lewe sonder grond onder jou voete
Jy fluister sodat niemand kan jou woorde op tien treë hoor nie
En waar daar ‘n halwe gesprek onstaan
Praat almal van die Velledanser in die Uniegeboue
Sy vlesige vingers is vet soos wurms
En sy woorde is hol soos gatponde
Sy kakkerlaklippe gryns
En sy skoenpunte blink

En rondom hom – ’n swerm van vetnekministers
Hy vermaak hom met die dienste van half-mense
Een gorrel, een miaauw, een kerm
Terwyl hy vinger in die lug skree vir sy masjiengeweer
Hy smee alliansies soos perdeskoene
En kap hulle vas, een in die kruis, een op die slaap, of voorkop, of oog
Vir hom is elke township-sterfte ’n paaseier
En hy speld steekpennings aan sy bors soos oorlogmedaljes

©Marlene van Niekerk, 2011.
Vry na Osip Mandelstam, uit Modernist Archaist. Selected poems by Osip Mandelstam, ed. Kevin Platt, Whale and Star, University of Nebraska press, 2007/2008.